Źródło wpisu i zdjęć: MowaZetan
Podczas Ruchu Płyt Tektonicznych punkty nacisku między tymi płytami często ulegają przesunięciu. W przypadku Amerykańskiej Płyty Tektonicznej, ściskający się Pacyfik pozwolił na przesunięcie lądu Ameryki Północnej na zachód i w dół, nad Meksyk i Kokosową Płytę Tektoniczną. Zostało to pokazane w Tabeli „Wielki Sur”, który był konsekwentnie czarny z racji swego oddziaływania, aktywności oraz W Tabeli Syberyjskiej wzdłuż Arktyki, które pokazały, że część lądowa chce opaść. Ten proces trwa już od ponad roku. Proces ten wymusił na lądzie poprawki wzdłuż i pod Szlakiem Morskim oraz podważył linię uskoku Nowego Madrytu, powodując katastrofy takie jak zapadliska, zawalające się budynki i wybuchające gazociągi.
Teraz punkty nacisku uległy przesunięciu. Tabela trzęsień ziemi dla „Wielki Sur” zelżała, podobnie jak Tabele syberyjskich trzęsień ziemi wzdłuż granicy Północnoamerykańskiej Płyty Tektonicznej poprzez Arktykę. Teraz skupiamy się na Atlantyku. Byliśmy wyjaśnili szereg wydarzeń, które doprowadzą do nastąpienia końca w Nowym Madrycie w postaci przesunięcia Antarktycznej Płyty Tektonicznej w kierunku południowego Atlantyku, a następnie rozerwanie południowego Atlantyku, aby umożliwić Afrykańskiej Płycie Tektonicznej wślizgnięcie się w tę pustkę, wywierając w ten sposób nacisk na hak skalny pod Turcją, który do tej pory uniemożliwiał Afrykańskiej Płycie Tektonicznej zsuwanie się za Półwyspu Synaj.
Tam, gdzie Przetaczanie się Afryki dopiero się rozpoczęło, już teraz powoduje zmiany w położeniu Euroazjatyckiej Płyty Tektonicznej, która jest rozciągana ku wschodowi. Najbardziej drastycznie widać to w początkowym stadium pęknięcia nowej zatoki śródlądowej wzdłuż Pakistanu i Afganistanu, a stamtąd w kierunku Równin Uralu. W miarę jak Euroazjatycka Płyta Tektoniczna oddala się ku wschodowi od granicy, którą dzieli z Północnoamerykańską Płytą Tektoniczną na Północnym Atlantyku, Islandia staje się punktem nacisku gotowym do rozerwania. Tym, co zmieni tę dynamikę, będzie zakończenie w Nowym Madrycie.
Kiedy hak skalny pod Turcją pęknie, a Afrykańska Płyta Tektoniczna opadnie po swojej wschodniej strony, Azory się rozerwą. Naprężenie na granicę euroazjatycką na Atlantyku zostanie złagodzone, ponieważ Przetaczanie się Afrykańskiej Płyty Tektonicznej rozerwie granicę Euroazjatyckiej Płyty Tektonicznej przez Morze Śródziemne. Pojawi się nowa dynamika, zmniejszająca nacisk na Islandię i przesuwająca punkt ciężkości na Amerykę Północną. Część lądowa Kanady może teraz wygodnie przylegać do Euroazjatyckiej Płyty Tektonicznej w Europie, ale część południowo-wschodnia Ameryki Północnej jest wprowadzona do gry przez Afrykańską Płytę Tektoniczną, która nadal opada i się przetacza. Wynikiem tego jest Zakończenie w Nowym Madrycie.
* * *
Przetaczanie się Afryki
Źródło wpisu i zdjęcia: MowaZetan
Szereg następujących po sobie zdarzeń, jakie doprowadziłyby do zakończenia w Nowym Madrycie jest w toku, a południowy Atlantyk poszerza się teraz w sposób znaczny, pozwalając stopie Afryki przemieścić się w otwieraną pustkę. Proces ten został udokumentowany na mapach trzęsień ziemi przez trzęsienia występujące wzdłuż granicy z Antarktydą, podczas gdy Antarktyczna Płyta Tektoniczna wciska się na południowy Atlantyk. Dopóki hak skalny pod Turcją się nie zerwie, pozwalając Afryce opaść na jej wschodnią stronę, osuwanie się Afryki w głąb Atlantyku próbuje wygiąć, wybrzuszyć jej południową część. Widać to po gorącej Ziemi, wydzielaniu się CO2, wydzielaniu się SO2 oraz tabelach trzęsień ziemi Lambii.
