Ten wiarygodny twór kręgu zbożowego w Spires Lane ukazuje kwestię Codziennego Kołysania Ziemi. Bieguny północny i południowy są pokazane w środku, wraz z zakresem ruchu w obie strony 22,5 stopnia, tak, że można się spodziewać, że w sumie biegun będzie się odchylać o 45 stopni podczas chybotania. Rzeczywiście odchyla się on o taką wartość, jak wielu to zauważyło. Następnym odchyleniem jest wychylenie bieguna o 45 stopni w jedną lub drugą stronę, łącznie o 90 stopni, co miałoby miejsce podczas silnego chybotania, które zostało przepowiedziane. Następnym krokiem jest huśtawka 90-ciu stopni w jedną lub drugą stronę, łącznie 180 stopni, co według przewidywań ma nastąpić podczas chwilowego odwrócenia kuli ziemskiej do góry nogami.
.
Ten prawdziwy twór kręgu zbożowego w Tidcombe pokazuje teleskopową naturę oddziaływania Nibiru na Ziemię podczas jej Przejścia. To odwzorowanie nie jest osi czasu, ponieważ Nibiru potrzebuje dużo czasu, aby dokonać przejścia, gdyż początkowo walczy z wstecznym strumieniem cząstek powracających do Słońca na Ekliptyce, lecz po jej przekroczeniu (Ekliptyki) bitwa ta została wygrana i Nibiru przyspiesza poza Układ Słoneczny. Nibiru zbliża się do Słońca podczas swojego Przejścia, ale potem Układ Słoneczny powraca do stanu sprzed Przejścia po wyjściu Nibiru.
* * *
Jak wiadomo, promienie świetlne łatwo się załamują. Promień świetlny przepuszczony przez pryzmat wyświetla tęczę po drugiej stronie. Masy Benzyny, które teraz regularnie opadają w górne warstwy atmosfery Ziemi, będą zniekształcać promienie świetlne. Światło słoneczne padające na zewnętrzną powierzchnię załamie się w tęczę. Promienie świetlne mogą być również skupione w silniejszą wiązkę, co ma miejsce na tych zdjęciach z Arizony. Pod tym względem Masa Benzynowa może być uważana za soczewkę, która lekko się wygina, aby skupić światło.
* * *
Na tych zdjęciach z Idaho widać Wiry Księżycowe nad Słońcem widzianym z boku, które zostały uchwycone i zawierają benzynę. Tworzy to raczej rozmyty niż wyraźny obraz, a kiedy Benzyna jest przyciągana do Słońca, dryfuje w dal od wydłużonego wiru. Powodem, dla którego masa benzyny zaczęła zmieniać wygląd jest fakt, że dogoniła ona Nibiru, która zwolniła swoje tempo przygotowując się do przebicia Ekliptyki. W zależności od tego, jak dużo gruzu i Benzyny jest przyciągane do księżyców w Sznurze Pereł, ów sznur będzie albo przejrzysty, ukazując poszczególne księżyce, albo pojawi się jako smuga.
Zdjęcie to uchwyciło również inne zjawisko, gdyż zarówno rozmyte Wiry Księżycowe nad Słońcem, jak i jeden ze Sznurów Pereł pod Słońcem są ułożone w parę. Wir posiada punkt ściskania, w którym materia jest wypychana i związany z nim punkt pustki, w którym materia jest odciągana. Kiedy wir rozwija się w Wir Księżycowy, ruch ten przyciąga inne księżyce i gruz w kierunku pustki. Jeśli Siła Odpychania uniemożliwia łączenie się większej ilości materii, powstaje drugi Wir Księżycowy. Ten podwójny łańcuch może się również rozwinąć w Sznur Pereł.
* * *
Tak jak tęcze mogą się pojawiać na rozlanym na chodniku oleju, tak samo mogą tworzyć się na niebie podczas obecności Benzyny w atmosferze. To nie jest „łuk około poziomy" wskutek kryształków lodu, ponieważ wygląd jest inny. Tęcze słoneczne, występujące na szczycie i po bokach Słońca, również mają swój początek w kryształkach lodu. Tęcze kryształów lodu mają wygląd stały, ale te nowe zdjęcia tęczy wyglądają tak, jakby unosiła się ona w górę na wietrze, tak jak rzeczywiście parująca Benzyna właśnie robi. Benzyna, która wdarła się do atmosfery ziemskiej albo bezładnie opadnie na ziemię, spłonie na niebie lub przy lądowaniu, albo będzie niesiona wiatrem.
