Podobnie jak Tiksi na Syberii, która styka się z granicą położoną między Płytami Tektonicznymi Ameryki Północnej i Eurazji, tak i Norwegia znajduje się na granicy i odzwierciedla ciągłe szarpanie się Lądu Północnoamerykańskiego. Przesunięcie w kierunku południowo-zachodnim sięga aż do szczytu Tektonicznej Płyty Północnoamerykańskiej. Górna część Szlaku Wodnego, wyłaniająca się w Zatoce świętego Wawrzyńca jest podobnie niespokojna, ponieważ ten region jest również połączony od wschodu z Euroazjatycką Płytą Tektoniczną, lecz jest ciągnięty na Zachód podczas przesuwania się lądu na południowy zachód.
Takie niespokojne zjawiska mogą się nasilać także tam, gdzie zachodnie wybrzeże graniczy z Pacyfikiem lub Kokosem albo jest położone wzdłuż San Andreas. Jedyne miejsca, które przejawiają dziś taką nerwowość to te, które są połączone z Północnoamerykańską Płytą Tektoniczną! Są one niespokojne, ponieważ Północnoamerykańska Płyta Tektoniczna dygocze.
Biorąc pod uwagę liczbę połączeń z Północnoamerykańską Płytą Tektoniczną, to jakie będzie jej zachowanie, gdy w końcu dojdzie do wielkiego dopasowania się w Nowym Madrycie? Byliśmy przewidzieli, że Afrykańska Płyta Tektoniczna nieco się przetoczy, ponieważ jej część południowo-wschodnia skoczy w tym kierunku podczas dopasowania Nowego Madrytu. Euroazjatycka Płyta Tektoniczna odkryje, że dzięki temu będzie mogła łatwiej się rozciągać na całej swojej szerokości, a Atlantyk rozerwie się na Azorach. Część Południowo-wschodnia ugruntuje się, stabilizuje się na Karaibach, a pęknięcie w Nowym Madrycie i proces Afrykańskiego Przetaczania zakończą trwające tam zmagania, przeciąganie liny.
* * *
Trzęsienia ziemi na Azorach
Byliśmy opisali przebieg pękania Nowego Madrytu po wielkim wstrząsie w mieście Nowy Madryt, jako reakcję w Części Południowo-Wschodniej (obecnie uwolnionej od jej przywiązania do części lądowej) poprzez pęknięcie lub skok na Wschód. Ponieważ granica Części Południowo-Wschodniej kończy się na Potrójnym Węźle na Azorach, ten skok na wschód powoduje główne rozdarcie Atlantyku na Azorach. Jednocześnie Afrykańska Płyta Tektoniczna będzie się toczyć do tego stopnia, że rozerwie granicę między Płytą Afrykańską a Południowo-Wschodnią Częścią Lądu. Jak łatwo dojdzie do rozdarcia Azorów?
Potrójny Punkt Połączenia na Azorach to miejsce, w którym stykają się trzy potężne płyty tektoniczne – Euroazjatycka, Afrykańska i Północnoamerykańska. Jeśli któraś z nich się poruszy, wpłynie to na pozostałe. Nie ma małych płyt tektonicznych, które złagodziłyby wstrząs. Od ponad miesiąca Ląd i Południowo-Wschodnia jego Część są rozdzielone na przesmyku i pod głębokimi wodami Zatoki Meksykańskiej. Rozdzielenie to dotarło do Nowego Orleanu i już teraz powoduje rozsuwanie się lądu wzdłuż dolnego biegu Rzeki Missisipi, co widać na przykładzie zapadającego się ostatnio gruntu wzdłuż Nabrzeża.
W tym dniu, 21-go marca, program Odkrycie Wulkanu pokazał dziesiątki trzęsień ziemi na Azorach w ciągu ostatnich 48-śmiu godzin. Mogą to być niewielkie trzęsienia ziemi, ale wskazują na gotowość do przyjęcia ciosu. Wierzchołek Meksyku pokazuje, jakie zmagania toczy Południowa Część Lądu. Tam, gdzie Południowa Część Lądu jest przymocowana do czubka Meksyku, występują głębokie i znaczące trzęsienia ziemi. Południowo-Wschodnia Część jest nadal połączona z resztą Lądu, a ponieważ część lądowa przesuwa się w kierunku Południowo-Zachodnim, to ciągnie za sobą w dół również część Południowo-Wschodnią. Wszystkie te czynniki mają wpływ na zbliżające się pęknięcie Nowego Madrytu.
