Odkąd Tektoniczna Płyta Kokosowa pękła, umożliwiając Części Lądowi Północnoamerykańskiemu przesunięcie się na południe i zachód bez tarasowania przez Płytę Kokosową, tempo wzrosło. W ciągu jednego dnia po pęknięciu 19-go lutego, które Nancy wykryła za pomocą boi, na szczycie Północnoamerykańskiej Płyty Tektonicznej nastąpiła reakcja. 20-go lutego następna wskazówka pojawia się na Heliplotach [wykaz trzęsień ziemi], które pokazują ciągłe, nasilone drgania w Tiksi na Syberii w kierunku Grenlandii. Tiksi przez wiele miesięcy miało czarne wskazania, podczas gdy ląd był holowany w dół, ale teraz ma zwyczajne heliploty [wskazania], podczas gdy holownik przemieścił się ku Grenlandii.
Konsekwentnie przewidywaliśmy, że rozdarcie Atlantyku na tektonicznym trójpłytowym styku Azorów nastąpi „niemal natychmiast", kiedy w mieście Nowy Madryt nastąpił wstrząs, oznaczający, że rozpoczęło się pęknięcie wielkiej linii uskoku Nowego Madrytu. Część Południowo wschodnia przylega do granic płyt tektonicznych położonych na południowym wschodzie – karaibskiej, afrykańskiej i południowoamerykańskiej płyty tektonicznej. A co z długą granicą między Częścią Lądową a Tektoniczną Płytą Euroazjatycką? Otacza ona Część Lądową od Dalekiego Wschodu poprzez Arktykę do Grenlandii, a stamtąd w dół, między Kanadą a Europą.
Granica Tektonicznej Płyty Północnoamerykańskiej przez Arktykę jest utrzymywana w sztywnym położeniu, ponieważ Ląd Północnoamerykański nie może się przetaczać z powodu jego płaskiej powierzchni. Pęknięcie w Nowym Madrycie może wyłonić się z Zatoki Meksykańskiej, a następnie zarysować Część Południowo Wschodnią wzdłuż Linii Uskoku i przez Atlantyk do trójpłytowego połączenia Azorów, ale scenariusz został napisany w taki sposób, że Azory odgrywają pewną rolę. Część Południowo Wschodnia i jej przyłączone fragmenty trzymają się mocno, ale Północny Atlantyk już pęka wzdłuż szczeliny śródatlantyckiej. Przejście holownika z Tiksi do Grenlandii przygotowuje drogę.
* * *
Pęknięcie przesmyku
Jeżeli Część Lądowa i Część Południowo Wschodnia Północnoamerykańskiej Płyty Tektonicznej oddzieliły się od siebie na Przesmyku Tehuantepec, to każda z nich może działać samodzielnie. Dotyczy to dolnej części, ponieważ oddzielenie postępuje w górę od początku linii uskoku w Tehuantepec, a następnie poprzez pola gazonośne Pemexu i głębokie wody Zatoki Meksykańskiej do Nowego Orleanu. Dopóki oddzielenie nie dotrze do bariery z twardej skały w mieście Nowy Madryt, która opiera się rozerwaniu, przewidywane przez nas poważne pęknięcie nie nastąpi.
W międzyczasie życie w dolnej części Lądu Północnoamerykańskiego będzie się zmieniać. Podczas gdy część lądowa powoli opada, łagodząc naprężenia łuku, które były na nią wywierane przez ponad dziesięciolecie, Część Południowo Wschodnia nadal siłuje się jak z przeciąganiem liny między swoimi połączeniami z Tektoniczną Płytą Afrykańską i Karaibską a słabnącym połączeniem z Częścią Lądową. Kokosowa Płyta Tektoniczna pękła w kilku miejscach, umożliwiając odpadnięcie Części Lądowej, ale musi pęknąć jeszcze bardziej poniżej Ameryki Środkowej.
W międzyczasie sam Przesmyk będzie się rozrywał w dwóch różnych kierunkach, co zostało już zauważone podczas wykolejenia się pociągu 19-go lutego. Taniec, który będzie miał miejsce między Częścią Lądową a Częścią Południowo-Wschodnią, zanim pęknięcie dotrze do miasta Nowy Madryt, będzie bardziej gwałtowny niż dotychczas. Taniec ten będzie odbijał się echem w całej Części Południowo-Wschodniej, ale ścieżka pęknięcia będzie prowadzić w górę rzeki Missisipi od strony Zatoki Meksykańskiej. Nadzorowanie tej ścieżki dostarczy najlepszych wskazówek, co do postępu pękania i czasu.
